Bekeerling of leerling?

... Jezus antwoordde en zei tegen hem: 'Wat Ik doe, weet u nu niet, maar u zult het later inzien

Ik kreeg een nieuwsbrief uit Oeganda. Een zendeling die daar in een afgelegen dorp werkt schrijft: het is niet onze roeping om bekeerlingen te maken, maar leerlingen.

In nieuwere vertalingen staat het ook zo in Mattheus 28: Maak alle volken tot mijn leerlingen. Deze zendeling bedoelde: het gaat niet alleen om één keuze voor het christelijk geloof, maar om leren geloven en leren doen wat Jezus zegt.

Zijn wij bekeerling of zijn we leerling? U bent gedoopt. Je hebt misschien belijdenis gedaan. Je bent christen, geen ongelovige. Of je hebt je op een bepaald moment echt bekeerd. Je leven gebeterd. Ben je ook leerling?

De discipelen die met vieze voeten aan tafel zaten met de Heere Jezus, hadden zich in zekere zin wel bekeerd: in plaats van vissen vangen, mensen vangen. Ze hadden zich omgekeerd en waren Jezus gevolgd.

Maar vaak konden ze Hem niet goed volgen. Zoals Petrus hier: U mij de voeten wassen? Nooit! Maar Jezus zet door. Hij had Zijn leerlingen lief, helemaal tot het einde (Joh. 13:1). Inclusief de vieze voeten en trotse harten. Je kruis opnemen – ze hadden het Jezus vast horen zeggen. Maar ze hadden het niet letterlijk genomen. Jezelf vernederen – zat dat ook in het pakket?

Het mooie is dat bekeerlingen leerlingen kunnen zijn. En een leerling hoeft het niet allemaal in één keer te kunnen. Geduldig onderwijst de Meester: ‘Wat Ik doe, weet u nu niet, maar u zult het later inzien.’ Ze weten niet wat ze meemaken. Dit lijkt al zo groot, zo onmogelijk: Jezus een voetenwasser, had ik dat dan niet moeten doen? Neemt Hij mijn plaats in bij de kom? Moet hij zijn handen bevuilen met het stof van mijn voeten?

‘U zult het later inzien.’ Ze blijven niet zitten. Het was een voorbeeld. ‘Opdat ook u zult doen zoals Ik voor u heb gedaan’ (vers 15). De leerling leert van de Meester doen wat Hij doet.

Straks staan ze met hun voeten weer in de modder. Zien ze hun Meester aan het kruis? Had ik daar niet moeten hangen? Neemt Hij mijn plaats in aan het kruis? Vloeit daar zijn bloed voor mijn zonden? De leerlingen gaan het inzien, als ze maar blijven kijken.

Voor die zendeling betekende het dat hij veel energie en tijd ging stoppen in vriendschap met een groep serieuze bekeerlingen. Om ze tot meer inzicht te brengen. Om een voorbeeld te zijn voor ze.

Wat doet het voorbeeld van Jezus met ons? Wat leren we van Hem? Je kruis opnemen – dat lijkt misschien voor een hogere klas. Maar voeten – een kind kan de was doen! Of dat tenminste leren…