Een mens de waarheid zeggen

... Als dat niet zo was, zou Ik het u gezegd hebben.

Judas is zojuist opgestapt om zijn kwaadaardige plan uit te voeren.

Petrus daarentegen oppert Jezus te volgen: ‘Mijn leven zal ik voor U geven.’

Het laatste Avondmaal.

Maar Petrus!

De haan zal niet kraaien, voordat je de Meester driemaal verloochend zult hebben!

Petrus – hij wordt van ooggetuige en volgeling van Jezus, van discipel, apostel in spé zelfs, tot iemand die op zichzelf is gericht; tot een mens.

Jezus is niet bang een mens de waarheid te zeggen.

Er vindt door dit éne zinnetje een gedaantewisseling plaats in Petrus.

’s Avonds op de wijze van de profetie.

’s Morgens in de praktijk.

‘In het huis van Mijn Vader zijn veel woningen;

als dat niet zo was, zou Ik het u gezegd hebben.

Ik ga heen om een plaats voor u gereed te maken.’

Een merkwaardig vervolg van de conversatie. Na de ontmaskering van Petrus.

Merkwaardig – of toch niet?

Er zijn veel woningen in het huis van de Vader.

Daar kunnen velen verblijf houden, zegt een andere vertaling.

Daar is ruimte genoeg, merken de kanttekeningen bij de Statenvertaling op.

Een merkwaardig vervolg van de conversatie?

‘Ik ga heen om een plaats voor u gereed te maken.’

Ik ga heen – langs een kruis, wel te verstaan.

Een plaats gereed maken, dat kost Hem het leven.

Want Petrus is iemand die op zichzelf is gericht; hij is een mens.

Ik ben ook een mens, tweeduizend jaar later.

Petrus en ik – wij hebben geen plaats in het huis van de Vader.

Die plaats moet eerst ‘gereed gemaakt worden.’

Dat gaat Jezus doen.

En nee, daarom geen merkwaardig vervolg van de conversatie.

Na een sombere ontmaskering volgt een blijde boodschap.

Dat past als puzzelstukjes in elkaar.

‘In het huis van Mijn Vader zijn veel woningen;

als dat niet zo was, zou Ik het u gezegd hebben.’

Opvallend, die toevoeging:

... als dat niet zo was, zou Ik het u gezegd hebben.

Dat geloof ik!

Want Jezus is niet bang een mens de waarheid te zeggen.

Stel dat er niet veel woningen zouden zijn in het huis van de Vader,

als het er maar weinig waren –

dan zou Jezus dat niet hebben verhuld.

Jezus is niet bang een mens de waarheid te zeggen.

En daarom geloof ik deze woorden.

Want zojuist nog heeft Hij Petrus de waarheid gezegd.

Een ongemakkelijke waarheid; Petrus werd ontmaskerd als mens.

Ook ik word ontmaskerd als mens,

als iemand die op zichzelf is gericht, en daarmee het grootste gebod met voeten treedt.

Een ongemakkelijke waarheid.

Maar deze ongemakkelijke waarheid draagt merkwaardig genoeg bij aan de geloofwaardigheid van wat volgt.

Het is waar, wat Hij zegt over Petrus en over mij.

Het wordt door de praktijk bevestigd.

En daarom geloof ik eens te meer dat het óók waar is wat er volgt.

Ja – er is ruimte genoeg, in het huis van de Vader!

Daar kunnen velen verblijf houden!

En nu gaat Hij heen, de Heiland.

Hij gaat zijn leven afleggen.

Hij gaat een plaats gereedmaken.

Voor Petrus – en voor mij.