Gods vrede is anders

... Mijn vrede is anders dan die van de wereld

We raken er niet aan gewend.

De beelden van het verwoeste Oekraïne.

Steden en dorpen in puin.

Mensenlevens verwoest.

Je raakt er nooit aan gewend.

De verwoestende macht van de zonde.

Het kwaad, dat zoveel kapot maakt.

Huwelijken, jonge levens, oudere mensen.

Gebrokenheid alom.

Scherven, die niet meer te helen lijken.

Naar déze aarde kwam Jezus.

Bij Zijn komst zongen al gelijk de engelen.

Dat leek vreemd en onmogelijk.

‘Vrede op aarde’, op déze aarde?

Waar zóveel kapot is en zoveel scherven zijn?

Je ziet het aan Poetin en zijn oligarchen.

Ook weelde en welvaart is maar schijngeluk.

Kijk naar hun dure paleizen en buitensporige jachten.

Het schroeit je geweten dicht en maakt je eenzaam.

Het vredeslied van de engelen was geen schijn.

Jezus nam het over met Pasen.

Hij liet het achter na Zijn hemelvaart.

“Mijn vrede geef ik u, Mijn vrede laat Ik u”.

Dat lijken onmogelijke woorden.

Maar, Hij zei erbij: “niet zoals de wereld die geeft”.

Voor Zíjn vrede hoeven wij niet de prijs te betalen.

Dat deed Hij, door het offer van Zijn leven.

Om die vrede te vestigen en te onderhouden zendt Hij Zijn Heilige Geest.

En met Zijn vredeswerk gaat Hij nog verder in de hemel.

Bidden en plaats bereiden voor ons.

Wat maakt zonde veel kapot.

Relaties, carrières, gezondheid, het leven zelf.

Wat is er veel onvrede, gebrokenheid, eenzaamheid, verdriet.

Wat vallen veel mooie dromen in duigen.

En toch, en toch, en toch……

De engelen zijn er mee begonnen.

De discipelen gaan er mee verder.

Onvrede houdt hen niet op de Olijfberg vast (Lukas 24:53)

Vol blijdschap gaan ze ván de berg het leven in.

Want de vrede van God is anders dan die van de wereld.

De vrede van God gaat alle verstand te boven.

De vrede van God leert je zelfs met scherven te leven.

Alleen, je moet ze niet zelf blijven vasthouden.

In Zijn handen wordt nu al veel heel en straks alles!

Met de scherven van je leven

hoef je niet te blijven staan

al je fouten, al je zonden,

krijg je zelf niet ongedaan.

Ja, wij passen en wij meten

alle stukjes aan elkaar

maar geen mens komt met de brokken

die hij eenmaal maakt ooit nog klaar.

Breng de schreven van je leven,

maar naar God toe, stuk voor stuk,

laat Hem ’t maken, dan pas brengen

zelfs zulke scherven tóch geluk.