Handen uitstrekken

... Ouder worden is afhankelijk worden

Ouder worden is afhankelijk worden, van de hulp en handen van anderen. Je wordt gebracht waar je niet wilt: bijna niemand wil eigenlijk uit zijn eigen huis... Je moet je laten helpen, bij aankleden, douchen, enz. Eerst kon je jezelf redden, later word je hulpbehoevend en beperkt. Is dat alleen maar inleveren? Hoe kunnen we hierop reageren vanuit het geloof en vanuit Christus? Dit gedeelte geeft ons 3 handvaten:

1.Bij het ouder worden moet je je handen uitstrekken naar anderen die helpen. Strek ook uw handen uit naar God! Het gevoel van broosheid, onzekerheid, lichamelijke zwakte kan ons ook uitdrijven tot God. Meer dan ooit worden we bewust hoezeer we Hem nodig hebben, bij elke stap, letterlijk. Wetend: Wat de toekomst brengen moge, mij geleidt des Heeren hand… Hij zal u helpen en leiden!

2.De Here Jezus roept ons om ook in de latere levensfase HEM te volgen. Volg gij mij! Ook wij mogen volgelingen van Christus zijn. Hij roept ook ons. Met nadruk, tot twee maal toe. Hij weet de weg, wij mogen achter Hem aan. In gehoorzaamheid, in vertrouwen. Wetend: ‘al de weg leidt mij mijn Heiland, wat verlangt mijn ziel nog meer, zou ik immer aan Hem twijfelen, die mij voortleidt keer op keer?’ Ik sta er niet alleen voor, Hij is erbij. Dat is een grote troost, zeker in het snijdende verdriet en diepe gemis van een partner.

Christus volgen, dat mag en kan, ook voor zondige mensen. Hij roept als volgeling, ook Petrus die Hem verloochend had. En dat hebben wij ook gedaan. De Here Jezus weet wel hoe zwak en schuldig wij zijn. En toch roept Hij ons. Je mag Hem volgen en geloven, op Zijn gezag. De Meester is daar en Hij roept ook u. ‘Leer mij VOLGEN zonder vragen, Vader wat Gij doet is goed, leer mij slechts het heden dragen met een rustig kalme moed.’

3. Vers 19. Het gaat er in ons leven, ook bij het ouder worden, om dat we de Here verheerlijken en Zijn Naam heiligen in deze wereld. Dat kan en mag ook in de gouden leeftijd en zelfs door de dood! Niet uit onszelf maar om Christus’ wil. Zijn dood was tot eer van de Vader en tot heil van ons mensen. Het is Gods bedoeling dat wij Hem verheerlijken ook in onze oude dag, en zelfs als we moeten sterven. Dat geeft wel een heel ander perspectief op de dood. Een geestelijk begrijpen van de laatste vijand. De Here geeft er een positieve draai aan. Hij buigt het om tot Zijn eer. Als we leven, leven we voor de Here en als we sterven… (Romeinen 14:8) Geve God ons die genade.

Neem, Heer, mijn beide handen en leid Uw kind,

Tot ik aan eeuwige stranden de ruste vind.

Te zwaar valt elke schrede als ik U verlaat.

O neem mij met U mede, daar waar Gij gaat.