Direct contact opnemen met kerkelijk bureau of scriba algemene kerkenraad.

Meditaties

Herinneringen

... Herinneringen

Herinneringen

 

 … die toen Hij uitgescholden werd, niet terugschold.   

1 Petrus 2:23

 

Uitgescholden worden en niets terugzeggen. En dan niet omdat schelden geen zeer zou doen. Wat ze ooit als kind tegen je gezegd hebben, kan je jaren later veel meer pijn doen dan een paar klappen die je kreeg. Juist als je niets terugzei en gekwetst, verdrietig alleen naar je kamer ging. Het is altijd blijven hangen.

Uitgescholden worden – en niets terugzeggen. Zo moet dat, zegt Petrus. ‘What would Jesus do?’ Nou, Hij schold niet terug. En Hij moet ons een voorbeeld zijn, schrijft Petrus. Dan ben je een goede christen. Het voorbeeld van Jezus volgen.

 

Ik word altijd wat moe van zulke oproepen. Het zal wel zijn omdat ik niet zo’n goede christen ben. Ze moeten me niet teveel lastig vallen. Dan reageer ik wel – en dat zullen ze weten ook. Maar die competitie tussen christenen – doe jij wat Jezus zou doen? En je denkt dat wie dat zegt vast een betere christen is dan jij. En nu doet Petrus daar nog een schepje, nou ja een flinke schep, bij op.

 

En dan lezen we nog een keer. En we stellen het ons voor. Daar zit Petrus, inmiddels op leeftijd gekomen. Hij dicteert Silvanus zijn brief, want zelf kan hij niet meer lezen met zijn oude ogen. Maar één beeld heeft hij nog scherp voor zich:  ‘die toen Hij uitgescholden werd, niet terugschold’. Het was zo’n dertig jaar geleden, maar als Petrus deze woorden dicteert is het alsof het vandaag is. Jezus in de zaal van de hogepriester. Uitgescholden. Bespuwd. Geslagen. Hij kon een leger engelen roepen, maar Hij heeft het allemaal over zich heen laten komen.

 

Petrus zat er bij. Hij zag en hoorde het in de ruimte ernaast, met het zicht op Jezus. En Petrus ontkende glashard dat hij ook maar iets met Hem te maken zou hebben. Hij had zijn weerwoord wel klaar – bang om het voorbeeld van Jezus te moeten volgen. Die vreselijke nacht die bij Petrus in zijn herinnering gegrift stond. Jezus zweeg. Hij onderging zijn lijden – voor ons mensen en voor onze redding. Voor Petrus. Omdat Petrus ondanks al zijn goede voornemens het niet dragen kon. Jezus gaat alleen. Petrus volgde Hem niet, maar ging naar buiten. Vreselijk gehuild – maar toch gegaan.

 

Jezus ging ook. Als een Lam ter slachting. Zonder verzet. Als Petrus aan Hem denkt, heeft hij niets meer terug te zeggen. Als we aan Jezus denken, hebben we niet zoveel woorden meer. Dan valt er niet zoveel meer te vechten voor jezelf. Dan is er niet veel competitie meer om een nog betere christen te zijn. Mensen gebruiken vaak grote woorden. Ze schelden er wat op los. Ze weten niet wat ze doen. Want ze denken niet aan Jezus. Alleen aan hun eigen plekje in het plaatje van de macht. Als Petrus aan Jezus denkt – aan Jezus in die nacht, dan hoeft dat allemaal niet meer zo hard en leidt Hij de schapen van Jezus achter Hem aan die zelf als een schaap ter slachting werd geleid – vanwege ons mensen en vanwege onze zonden.

Naar overzicht

Geplaatst door:

dr. A. v.d. Beek

Datum:

21 oktober 2024

Deze website is ontwikkeld in samenwerking met: