Direct contact opnemen met kerkelijk bureau of scriba algemene kerkenraad.

Meditaties

Kunnen wij nog wel wachten

... "Op Uw zaligheid wacht ik, Heere"

Jakob ligt op zijn sterfbed, in een tent, ergens in Noord-Egypte.

Ver weg van het land, waar hij geboren is.

Ver weg van het land, dat God aan zijn geslacht beloofd had.

Niet ideaal zo in den vreemde te moeten sterven.

Er is heel wat in zijn leven gebeurd.

Met kernwoorden als angsten, afscheid, gemis, pijn en verdriet kun je zijn leven wel typeren.

Toch is hij het zicht op God niet kwijt geraakt.

De bekende professor David Benatar in Zuid-Afrika heeft een boek geschreven met als titel:

Beter dat je maar nooit geboren was.

Want, zo schrijft hij, iemand, die wordt geboren, zal hoe dan ook in zijn leven pijn

gaan ervaren.

Ook al heb je een luxe leven, je krijgt te maken met pijn en dreiging van een ziekte,

het verlies van mensen, die je nabij zijn, verdriet om een verbroken liefde,

ouderdomsverschijnselen en tenslotte de dood.

Je ervaart meer pijn dan genot.

Ons geluk weegt niet op tegen het leed.

Meer dan eens hoor ik de opmerking maken: Een plotselinge dood is een mooie dood.

Dat voorkomt een lijdensweg.

Wat geeft u uw kinderen voor het slapen gaan mee, als zij de nacht ingaan?

In een joods gezin was het zegenen van de kinderen een vast ritueel.

Dat is meer dan: slaap lekker of welterusten.

Jakob is op zijn sterfbed intens bezig met zegenen van zijn kinderen.

Hij verzamelt daartoe zijn laatste krachten .

Daarbij is hij helemaal gericht op de dingen, die komen gaan.

Maar dan wel in het licht van Gods toekomst.

Gods aanwezigheid in het leven van zijn kinderen is hem alles waard.

Dit moment laat zien dat leven en geloof bij vader Jakob een eenheid zijn.

Zijn Godsvertrouwen heeft zich in zijn leven dwars door alles heen en ondanks alles

verdiept.

Zo getuigt hij in de Messias, in de Heere Jezus, van Gods belofte van verlossing en bevrijding.

Hopen op God, vol verwachting uitzien naar de vervulling van Gods beloften…

Wie zit daar op te wachten?

Het staat haaks op de huidige cultuur.

Tal van mechanismen zijn er elke dag om verdriet, gemis,

leed en eenzaamheid te verdoven of te verdrijven.

Bovendien zou onze geestelijke gezondheidszorg voor al die problemen de ultieme oplossing moeten bieden.

Jakob heeft in de stormen van zijn leven, in de diepten daarvan zich aan Gods beloften vastgeklampt.

Zo hield hij zicht op het komende rijk , waarin God weer alles in allen zal zijn.

Ook de dood zou, hoe dan ook, als laatste vijand overwonnen zijn.

Dat was voor hem geen bijbels sprookje.

Het Evangelie kent zoveel beloften. Wij leven in een cultuur van hier en nu.

Kunnen wij nog wel wachten, biddend uitzien naar de vervulling van Gods

beloften?

Wachten met seks is voor jongeren al moeilijk, wachten op echt contact met de ander.

Je komt tegenwoordig christenen tegen, die op zoek zijn naar een gemeente,

die aan hun behoeften beantwoordt.

Alsof God zich aan ons moet bewijzen.

Geloven is kunnen wachten..

Niet: “I want it now and I want it all”.

Wat is Jakob een gelukkig mens, dat hij met deze woorden zijn leven eindigt:
“Op uw zaligheid wacht ik, HEERE!”.

 

Naar overzicht

Geplaatst door:

Ds. D.J. Cuperus

Datum:

10 augustus 2020

Deze website is ontwikkeld in samenwerking met: