"Licht van Christus/ Als alles duister is, een vuur dat nooit meer dooft."(Dans nos obscurites (Taize))

... Een vuur dat nooit meer dooft.

Een vuur dat nooit meer dooft.

Jaren geleden mocht ik dit lied zingen op het podium in een Kerstnachtdienst. Voor mij is dit een lied geworden dat staat voor eeuwigheid, iets dat voortdurend is. Een lied van hoop en troost. God gaat door waar het voor ons ophoudt.

Komende zondag 24 november is het eeuwigheidszondag. Eeuwigheidszondag is de laatste zondag van het kerkelijk jaar en tegelijk de laatste zondag voor de adventstijd. In onze gereformeerde traditie herdenken we op deze dag overledenen en in het bijzonder de in het kerkelijk jaar overleden gemeenteleden. De namen van onze overledenen worden dan ook in de dienst genoemd.

Tegelijk is het ook een viering, we noemen het eeuwigheidszondag omdat we vieren dat Christus regeert ook voorbij de grens van de dood. Wij zijn ‘tijdelijk’ maar God is eeuwig. Het wordt ook weleens voleindingszondag genoemd. We kijken uit naar de voleinding. We kijken er verlangend naar uit dat Jezus terugkomt en dat zijn werk is gedaan. Maar de naam eeuwigheidszondag is wat directer en spreekt me daarom meer aan. Want onze God is eeuwig! Zie Psalm 90, ‘de oudejaarspsalm’. Als we het hebben over de eeuwigheid, dan hebben we het over Hem. De eeuwigheid is zijn werkelijkheid. Wij leven nu nog ‘in de tijd’, maar wie gelovend in Jezus Christus sterft, gaat over naar het bestaan in de eeuwigheid. We gaan over naar het bestaan met Hem en met onze Verlosser. Eeuwigheidszondag is voor mij troost en hoop. God kent ons leven en laat ons niet los, ook niet over de grens van de dood.

In een uitgave van de Protestantse kerk las ik het volgende: “Tussen mij en de dood staat voorgoed Jezus Christus”, zei iemand. “Ik weet niet hoe het zal zijn, maar bij de laatste halte wacht Hij me op”, verwoordt een oudere man zijn gedachten over wat hij verwacht na de dood.

De tijd en de Kerk gaan, ondanks onenigheid en de dood, door!

“Jezus dan sprak opnieuw tot hen en zei: Ik ben het Licht der wereld; wie Mij volgt, zal beslist niet in de duisternis wandelen, maar zal het licht van het leven hebben. (Johannes 8:12)

Zingen jullie mee? Sela heeft een mooie uitvoering van dit lied en het staat ook in Op Toonhoogte (251)

Als alles duister is,
ontsteek dan een lichtend vuur
dat nooit meer dooft,
een vuur dat nooit meer dooft.