Och dat u de hemelen zou openscheuren...

... Och dat u de hemelen zou openscheuren...

‘Och, dat U de hemel zou openscheuren…’

(Jesaja 64 : 1)

Een koperen hemel

De profeet bidt in beeldende taal om de komst van God. De hemel moet worden opengescheurd, want Jesaja ziet hem gesloten. Voor veel mensen herkenbaar. Ze hebben het idee dat ze onder een koperen hemel leven. Ze kijken naar de toestand in de wereld of in hun eigen leven en vragen zich af: waar is God eigenlijk? Waarom doet Hij niets aan het leed, het onrecht? Het is bijna Kerstfeest. Maar misschien vraagt u zich af: hoe moet ik Kerstfeest vieren? Met een hemel van koper. Met een God Die zo ver weg en onbereikbaar lijkt.

Gods ingrijpen

Zo was het ook met Israël. Het zit in ballingschap in Babel. Jeruzalem ligt in puin. De tempel is verwoest. Maar het ergste is: God heeft Zich blijkbaar teruggetrokken. Hij heeft het volk gestraft voor al hun ongerechtigheid. Niet alleen met een straf van buiten: de vijand die hen in ballingschap voerde. Maar ook een straf van binnen: er zit eelt op hun hart. Dat maakt de situatie helemaal hopeloos. Want dan is er van de kant van Israël ook geen verbetering te verwachten. Daarom klinkt dit gebed: och, dat U de hemel zou openscheuren, dat U zou neerdalen!

Als dat gebeurt, smelten zelfs de bergen weg. De profeet bidt hier dus om een indrukwekkend ingrijpen van God. Ik vind dat heel herkenbaar. Verlangt u er nooit naar dat God een einde maakt aan al het onrecht in de wereld? Dat Hij die moslimextremisten aanpakt en die loverboys die jonge meisjes uitbuiten? Maar zeg eens eerlijk: zou u dit gebed van Jesaja durven bidden? Dat God zal komen, ook naar u toe? Kunt u dan voor Gods aangezicht bestaan?

Geruisloos

Jesaja heeft dit gebed gebeden en… God heeft het verhoord. Hij heeft de hemel opengescheurd. Geruisloos: in de nacht van Bethlehem. Hij is in Zijn Zoon gekomen, niet om ons een staaltje te geven van Zijn almacht door Zijn vijanden van de kaart te vegen. Maar om ons een demonstratie te geven van Zijn zondaarsliefde. Hij kwam niet in almacht maar in kwetsbaarheid. Niets is kwetsbaarder dan een baby in een voerbak. En het Kind in de kribbe wordt de Man van smarten. Een uitgemergelde Man, vastgespijkerd op een kruis. En hoe Jezus vanaf het kruis ook roept naar de hemel, die blijft gesloten. Jezus offert Zich op om voor ons te hemel te openen. Want zie… als Jezus sterft, scheurt het voorhangsel van de tempel open, van boven naar beneden.

Verlangen

Het Kerstevangelie zegt dat God de hemel heeft gescheurd. Hij heeft het gedaan in de Kerstnacht. Hij wil het ook in uw leven doen. Zodat u leeft onder een open hemel, aan Zijn open Vaderhart. Dat wordt in het geloofsleven niet altijd even sterk ervaren. Er komt zo gemakkelijk wat tussen. Maar dan wordt het verlangen alleen maar sterker naar Zijn definitieve komst. Wanneer Christus niet in stilte komt maar in de openbaring van Zijn macht. Dan haalt Hij Zijn bruidsgemeente thuis. En Zijn vijanden vernietigt Hij. Maar dat doet Hij het liefst door er vrienden van te maken. En wie Hem liefheeft, gaat des te sterker roepen: Kom, Heere Jezus, kom spoedig! Want Uw komst is het Die mijn heil volmaakt.

Ds. H. Russcher