Pinksteren

... Van bouwval naar een huis van God

Vroeger zag je meer dan eens op een huis het aanplakbiljet:

“Onbewoonbaar verklaarde woning”.

Dat was dan ook wel duidelijk te zien.

Muren gescheurd, ramen kapot,

balken en binten verrot,

ongedierte, dat er huist,

een muffe, beschimmelde lucht.

Met recht onbewoonbaar verklaard voor mensen.

Weet je waar die afbraakwoning voor staat?

Voor mijn en jouw hart.

Voor het hart van alle mensen.

Maar wat gebeurt?

God kiest voor dat totaal vervallen huis, dat voorheen een sieraad was.

Het mist alle charme .

Die is totaal verdampt.

God de Heilige Geest wil ons hart als Zijn woning

betrekken.

Het is niet overdreven als zou ons hart een afbraakwoning zijn.

Jezus Christus heeft zelf voor al die ellende Zijn leven moeten geven aan het kruis

op Golgotha om ons hart weer bewoonbaar te maken voor de Geest van God.

Dr. Wessel ten Boom, aanvankelijk een zogenaamd bevrijdingstheoloog,

schrijft in een tijdschrift voor gereformeerd belijden,

dat tegenwoordig in de zondagse liturgie niet meer tot uitdrukking komt dat wij zondaars zijn.

De Tien Geboden zijn teruggedrongen in de liturgie.

Het Kyrie-gebed (“Heer, ontferm U”) gooit daarentegen hoge ogen.

Kerkgangers lijken alleen maar slachtoffers te worden van allerlei nood en ellende.

Hij signaleert daarin een modieuze vanzelfsprekendheid dat bij God alles goed komt voor iedereen.

Nu is de zonde geen fantasie, ook het kruislijden van Jezus Christus is geen menselijk bedenksel.

De zondeschuld van heel de mensenwereld is op Hem neergekomen.

De vervuiling van ons leven moet je dan ook niet onderschatten.

In de neergang van het leven van Jezus zien en horen wij iets daarvan .

Want het diepste lijden van de Zoon van God kunnen wij nooit navoelen.

Hij leed in onze plaats .

En alleen Hij kon zeggen: ”Het is volbracht”.

Er is elke dag zoveel haat, zoveel kwaad, zoveel duisternis in deze wereld

door de geest van Satan.

Hoe kun je nu weten of de Heilige Geest in je hart woont?

De God van de bijbel komt dan in je leven in het middelpunt te staan.

En in het offer van Christus aan het kruis ervaar je zijn weergaloze liefde voor zondige mensen.

Dat is een keerpunt dat in je leven alles verandert.

Het verzekert ons van altijddurende geborgenheid in de Heere Jezus.

Dat brengt een diepe, wezenlijke blijdschap mee, die niet stuk kan.

Vandaag heeft ieder zo zijn waarheid.

Maar met voorbijgaan van kruis en opstanding van Christus kan het in ons leven nooit Pinksterfeest worden.

Heeft Jezus zelf niet gezegd:

“Als iemand Mij liefheeft,

zal hij Mijn woord in acht nemen:

en Mijn Vader zal hem liefhebben,

en Wij zullen naar hem toe komen en bij hem intrek nemen (Joh.14:23)”.

Zo komt God binnen met al zijn liefde en grootheid.

Dat is echt Pinksterfeest.