Tussen dankdag en avondmaalszondag, een voorbereiding

... “Wat zal ik de HEERE vergelden voor al Zijn weldaden, die Hij mij bewees?

Ik zal de beker van het heil heffen en de Naam van de HEERE aanroepen” (Psalm 116:12-13)

God heb ik lief. Hij is goed voor mij. Hij hoort als ik bid. Hij helpt als ik in nood ben. Hij redt mij uit angst en verdrukking. Als mensen mij teleurstellen vind ik bij Hem troost. Als de dood dreigt, spreekt Hij van leven. Wat zal ik Hem vergelden? Ik zal Zijn Naam aanroepen, Dankdag houden. Ik zal de beker van het heil heffen, Avondmaal vieren.

Ik? Ja, ik. In afhankelijkheid, want daarom roep ik Zijn Naam aan. En de beker is niet mijn beker. Die beker wordt aangereikt. Het heil is van God. Er is wel vaak het woordje “ik” in de psalm, maar “Hij” en “Zijn Naam” staan centraal. Ik heb niets van mijzelf om God te vergelden voor al Zijn weldaden. Ik kan niet anders dan God brengen wat Hij zelf geeft en daarom roep ik Hem aan.

De psalm hoort bij de viering van het Pascha. Christus zong deze in de nacht waarin Hij verraden en door al Zijn leerlingen verlaten werd. Het is een psalm van Hem Die ons Paaslam is. Hij heeft de beker van Zijn lijden en sterven, die de Vader Hem aanreikte, opgeheven. Hij dronk. En zo werd de beker voor ons tot heil en verzoening. De beker spreekt van het kruis dat leidt tot een open graf. Goede Vrijdag opent de weg naar Pasen. Voor God rechtvaardig omdat de Rechtvaardige voor onrechtvaardigen Zichzelf gegeven heeft. Door Christus is er vergeving van zonden en eeuwig leven.

Mag er nog iets bij? Nee, niet dat wij iets moeten aanvullen. Maar mag er iets bij deze woorden om het wonder nog groter te maken? Verzoening en verlossing heeft niet alleen te maken met onze overgang van dit leven naar het toekomende, als we bevrijdt van alle tekorten en zonden eeuwig bij God mogen zijn in het Nieuwe Jeruzalem. God heb ik lief omdat Hij al mijn vragen hoort. In mijn dagelijkse zorgen zorgt Hij voor mij. Dagelijks eten en drinken hoort er bij. En zo zijn we weer bij Dankdag. Vergeet die niet in de voorbereiding voor de viering van het heilig Avondmaal. Laat het één zijn: God danken voor Zijn Zoon voor dit leven én voor het toekomende leven.

Avondmaalvieren is de dood van Christus gedenken. Het gaat om Hem en wij loven God omdat Jezus gekomen is. Bij het heffen van de beker van het heil roepen we de Naam van de HEERE aan. Je kunt ook vertalen: we roepen Zijn Naam uit. We prijzen Hem. Is Hij het u waard? Dan is de vraag van vers 12 ook uw vraag: wat zal ik Hem vergelden? En is vers 13 het antwoord.

Het vervolg van de psalm laat zien wat dit uitwerkt in ons leven, eindigend in “Hallelujah!”