Direct contact opnemen met kerkelijk bureau of scriba algemene kerkenraad.

Meditaties

Voorbij !

... Voorbij !

Voorbij!

Het oude is voorbijgegaan, zie, alles is nieuw geworden.

2 Kor. 5:17

2 Korinthiërs 5 begint met het eeuwige thuis dat ons wacht. Er is opstanding van de doden, eeuwig leven. We leven vanuit Pasen. Alles wordt nieuw, de hemel en de aarde.

Maar de rest van het hoofdstuk gaat helemaal niet over Pasen. Het gaat over het sterfelijke leven en het zuchten in deze wereld. Nog erger: het gaat over de rechterstoel waarvoor we geopenbaard zullen worden en waarin alles op tafel komt wat we gedaan hebben, het goede en het kwade. Het goede, nu ja, maar dat kwade. De dingen die je blijven achtervolgen. De dingen die de relatie met mensen vertroebeld hebben. De dingen die je tegenover God hebt gedaan. Het hoofdstuk eindigt met de oproep je met God te laten verzoenen.

Paulus heeft het eigenlijk maar weinig over Pasen. In 1 Korinthiërs 15 gaat het een keer voluit. ‘Dood waar is uw overwinning? Dit vergankelijke moet onvergankelijkheid aandoen.’ Hij noemt de opstanding wel regelmatig, maar de vertogen over lijden en zonde zijn veel breder. In de evangeliën is dat al niet anders. Aan de lijdensgeschiedenis van Jezus besteden alle evangeliën veel hoofdstukken. Ongeveer de helft van de tekst gaat daarover en de gedeelten daarvoor staan ook al vol met conflicten en misverstanden. Over de opstanding gaan één of twee hoofdstukken. Bovendien blijken de mensen in die hoofdstukken maar moeilijk te overtuigen. Het galmt echt niet door gans Jeruzalem dat de Here waarlijk is opgestaan. De vrouwen zijn bang en de discipelen geloven het niet. Jezus verwijt de leerlingen op weg naar Emmaüs dat ze traag van begrip zijn en onverstandig. Aan het eind van de dag hebben ze net van elkaar gehoord dat Jezus hun verschenen is en even later zitten ze met de deur op slot en kunnen niet geloven dat Christus werkelijk in hun midden is en een week later hebben ze de deur nog steeds op slot. De anderen zijn evenmin als Thomas echt overtuigd van de overwinning van Christus op Pasen.

Het is zo herkenbaar. Zo waren de discipelen toen en zo zijn mensen in de kerk nu. Het dringt maar moeilijk door dat Christus is opgestaan. Al die andere dingen houden ons veel meer bezig. Het lijden dat ons treft. De zorgen van elke dag. Het gewone leven zonder hemels licht. Angst. En vooral schuld. De chaos in je hoofd en hart. Het goede dat ik wil dat doe ik niet en erger nog: het goede dat ik had moeten doen en dat ik niet heb gedaan. Zo is het mensenleven, ook van mensen in de kerk. En daar schenkt de Bijbel uitvoerig aandacht aan. In dat leven is Christus gekomen. En aan dat leven is Hij gestorven. Het is weg. Wat een bevrijding: het oude is voorbijgegaan! Het is echt voorbij. Het is met Hem ondergegaan in zijn dood. Je zorgen, je zonden, je schuld, het oordeel, de chaos is je hoofd en hart. We leven niet meer voor ons zelf. We leven in Hem. Alles is nieuw geworden. Een nieuwe schepping. Dát zijn we in Christus. Dat vieren we op Pasen. Het is de wijsheid van God om veel aandacht te geven aan wat er allemaal in ons omgaat, lijden en zonde. God komt heel dicht bij ons, sterker: Hij heeft dat helemaal in zich opgenomen en deelt het. Het mag allemaal genoemd worden – om te zeggen: ‘Het is voorbij!’ Ervan verlost. Niet ik leef meer, maar Christus leeft in mij.’ Ook al dringt het niet goed door, dát is onze werkelijkheid.

A. van de Beek

Naar overzicht

Geplaatst door:

A. v.d. Beek

Datum:

15 april 2019

Deze website is ontwikkeld in samenwerking met: