Waar zijn wij thuis?

... Waar zijn wij thuis?

“HEERE van de legermachten, welzalig (intens en hemels gelukkig) de mens, die op U vertrouwt ” Psalm 84: 13.

Waar zijn wij thuis?

Er was een Ierse monnik, die een bezoek bracht aan de Frankische koning Clovis.

Die koning zat met zijn edelen rond een open vuur in een kasteelzaal.

Te midden van die kring krijgt hij het woord.

Wat gebeurt? Opeens vliegt daar een vogel rond.

En even later verdwijnt hij weer door een opening in de muur.

Weet je wat die monnik toen zei:

‘Kijk, dat is het beeld van het menselijk bestaan.’

Je wordt geboren, komt het leven in, sterft, gaat er weer uit.

Maar wat is de zin van je leven als je nergens een thuis vindt?

Al die edellieden voelden, dat die monnik gelijk had.

Ons leven is ten diepste verloren als er geen thuis is.

Als de vogel, die geen nest heeft.

Schrijvers, die van het christelijk geloof afstand hadden genomen, hebben vaak erkend:

de geborgenheid van het christelijk geloof ken je dan niet meer.

Want het zwijgen van God in de vragen van je leven kan je geloof wel onder druk zetten, maar niet doen verliezen.

De mus, een klein onbeduidend vogeltje, maar ook de zwaluw, een prachtige vogel met een scherend vlucht,

we lezen in psalm 84, dat ze beiden een plaats hebben in de tempel, zelfs onder het altaar.

Er is geen mens of God wil hem of haar een thuis bezorgen en bergen onder zijn vleugels.

Augustinus , een kerkvader, die na een lange en stormachtige zoektocht rust vond in het christelijk geloof,

heeft dat zo verwoord: ”Gij hebt ons gemaakt naar U toe,

en onrustig blijft ons hart, totdat het rust vindt in U”.

De langste weg is niet van de mens naar God, want Hij is vlakbij.

Maar wij zijn ver van Hem verwijderd.

Gods Zoon is zelfs mens geworden om ons thuis te brengen.

Maar wij zijn zover van Hem verwijderd.

Was dat niet het begin van de zonde in de mensenwereld: het wantrouwen tegenover God?

In deze tijd waarin ieder zo zijn eigen waarheid heeft, hebben wij meer dan ooit nodig,

dat wij de kracht van het Woord van God ervaren.

Je leven krijgt wezenlijke inhoud, als je een relatie met de God en Vader van onze Heere Jezus Christus hebt.

Dan weet je waar je uiteindelijk op weg naartoe bent.

De levensreis kan weliswaar over onbegaanbare wegen gaan.

Er worden soms heftige verliezen geleden.

En toch zegt Paulus: Ik ben in staat tot alle dingen in de gemeenschap met Christus, die mij kracht geeft.

Voor een gelovige kan het leven even hard en moeilijk zijn als voor iemand, die niet met God leeft.

En toch wordt je geloof door die moeiten steeds krachtiger, neemt het Godsvertrouwen toe.

We raken steeds meer thuis bij God.

De dichter zegt zelfs: beter één dag in de kerk dan duizend dagen daarbuiten.

Zijn nabijheid, daarvoor moet uiteindelijk alle donkerheid en duisternis in ons leven wijken.

D.J. Cuperus