Een helende Heiland

... “En Jezus ….. raakte zijn oor aan en heelde hem”
 (Lukas 22:51)

Na de worsteling in Zijn gebed heeft Jezus het lijden aanvaard. De discipelen, die wel bij Hem zijn maar niet met Hem waken konden, spreekt Hij toe. Maar Hij is nog niet uitgesproken of daar komt een schare op Hem af. Judas heeft zijn werk gedaan. En met zwaarden en stokken is de tempelwacht gekomen om Jezus gevangen te nemen. Bij het zien van die vijandige bende komen de discipelen naar voren. Ze vragen of ze zich verdedigen zullen door erop te slaan. Ze hebben immers twee zwaarden. En één van hen wacht het antwoord van Jezus niet af. Hij trekt het zwaard en slaat de dienstknecht van de hogepriester een oor af.

Wat dat is?

Drift misschien, maar zeker ook liefde voor Jezus. Want al zijn ze die nacht in slaap gevallen, liefde voor Jezus en hart voor Zijn koninkrijk hebben de discipelen wel. Dat trekt Jezus ook niet in twijfel. En Hij verwijt hun ook niet dat ze zich in willen zetten voor de zaak waar het om gaat. De vraag is alleen of dat op deze manier kan, door te slaan. Of liever, dat is geen  vraag, want zo kan dat niet. Het koninkrijk van God komt niet door geweld, maar door de kracht van de Geest en door het offer van de liefde. Dat is niet wat de discipelen voor ogen staat en daarom grijpen ze naar het zwaard tegenover zoveel vijandschap. Maar zo is niet de weg van Jezus, die Hij zojuist in het gebed heeft aanvaard. Hij zal de macht van het kwaad breken door Zijn liefde, door het offer dat Hij gaat brengen.

De slaande discipel wijst Hij terug en terecht. Laat hen geworden, tot hiertoe, zegt Hij. Zelfs zover kan het kwaad gaan. Ze kunnen Jezus gevangennemen en doden. De machten zullen denken dat ze winnen. Maar uiteindelijk zullen ze stuk lopen. Niet op het zwaard van een discipel, maar op het offer van de Heiland. Het zwaard van een discipel maakt alleen maar slachtoffers. Het offer van de Heiland maakt heel. Daarvan geeft Hij zelfs op dat moment een teken. Meteen als er geslagen wordt, raakt hij de gewonde knecht aan en heelt hem. De Heiland is niet gekomen om te slaan, maar om helend aan te raken.

Jezus raakt zijn oor aan. Hij strekt Zijn hand uit naar die tegenstander. En over het hoofd van die knecht steekt Hij Zijn hand uit naar de hogepriester achter die knecht. Een uitgestoken hand, die niet slaat, maar heelt. Een roep om te buigen onder zoveel liefde. Want Hij is gekomen om te helen, om de wereld te redden, ook als die zich verzet. Zo wordt Hij verkondigd in het evangelie. Hij strekt Zijn hand uit naar weerspannigen, naar ons dus ook. Om ons leven te genezen. Daarom gaat Hij die weg van het kruis. Hij wordt geslagen, opdat wij door Zijn striemen genezen worden. Hij is de helende Heiland.

Zullen we buigen voor zoveel liefde?

Dan zal Hij Zijn Naam waarmaken en ons leven helen en redden. Dan hoeven we ons ook niet met alle geweld te verzetten tegen de weerstanden die we tegenkomen. En zeker niet met alle middelen. Dan is er een beter middel, het zwaard van de Geest. Dat is geen houwdegen, maar de Geest van liefde van Christus waardoor de gemeente leeft en waarvan zij getuigen mag. In de gemeente wordt gehoord en aan de gemeente wordt gezien: Jezus is de helende Heiland. Voor heel de wereld.