Abraham

... Want hij (Abraham) verwachtte de stad, die fundamenten heeft, welker kunstenaar en bouwmeester God is.
Hebr. 11 : 10

Hier hebt u een heldere weergave van het geloofsleven. Waarachtig geloof kijkt altijd een heel eind vooruit. En echt goed vooruit kijken, dàt is iets wat de wereld altijd achterwege laat. De wereld kijkt bijvoorbeeld naar het jaar 2030 of 2035, maar Abraham kijkt een behoorlijk eind verder! Hoever? Helemaal naar de stad die fondamenten heeft. Abraham keek dus naar de eeuwig¬heid! En dat is niet vreemd, want Gods Kerk kijkt – als het goed is - naar voren, omdat het weet, dat het beste nog komt. Na het graf. Abraham ver¬wachtte daar een stad. Het nieuwe Jeruzalem. Dat is een grote stad, die fundamen¬ten heeft. Kijk, Abraham moest in dit leven keer op keer zijn tent afbreken. Dan trok hij de pinnen uit de grond, rolde het tent¬doek op en trok hij verder door Kanaän. Een tent heeft namelijk geen fundament. Maar die komende stad wel. Die is gebouwd op de blijvende getrouwheid van de Heere. Die is gegrond op de zondaarsliefde van Christus. Trouwens, niemand kan een ander fundament leggen dan hetgeen gelegd is, name¬lijk Christus Jezus de Heere. 
Hebt u al zin gekregen in deze stad, die niet met handen gemaakt is, maar eeuwig in de hemelen? Tot op deze dag roept de Heere ons toe om te komen wonen in die stad! Hij roept: de goddeloze verlate zijn weg! Die weg dat je het hier zo gewel¬dig naar je zin hebt. 
En nou hoop ik, dat u van dìt Woord niet los kunt komen!! Zoek de Bouwmeester van deze stad, want Hij is een groot kunstenaar. Omdat Hij de godde¬loze rechtvaardigt. 
Ja, zegt u, maar wanneer vindt een mens deze stad nu precies? Als u Christus vindt, dan vindt u Zijn bloed en Zijn liefde, Zijn offer en Zijn vrede. En als zo de hemel in uw hart komt, dan gaat uw hart uitzien naar de hemel. Dan wordt u een vreemde¬ling hier beneden en dan zal uw wandel in de hemelen zijn.
Kijk maar naar Abraham. Hoe is het met deze aartsvader afgelo¬pen? Hij heeft na een lang leven de Godsstad bereikt. Maar daarmee is nog niet alles gezegd. Hij heeft er ook nog een mooie taak gekre¬gen! Welke taak? Om de zielen van al die arme, tobbende pelgrims te vertroosten! 
Bent u ook zo’n pelgrim, die nogal eens zit met de vraag of u ooit in het hemelse Sion zult komen? Weet dan één ding: bezwijkt eenmaal uw vlees en hart, maar is God nochtans de Rotssteen van uw heil geworden, dan zullen de engelen uw ziel na de dood dragen. Waarheen? 
Ja, waarheen eigenlijk? Zal er voor u wel een plaats zijn in die stad, die al overvol is vanwege die schare die niemand tellen kan? 
Wel, de engelen zullen overal rondkijken of er voor u, de ellendige, nog een plaatsje is. En tenslotte zullen zij u neerleggen. Waar? 
In de schoot van Abraham!