Boos

... Nabal is zijn naam en er is dwaasheid in hem....het is de Heere Die u verhinderd heeft tot bloedschuld te komen, en dat u eigen hand u verlossing schenken zou. (1 Samuel 25: 25, 26

Boos

“… Nabal is zijn naam en er is dwaasheid in hem. … het is de HEERE Die u verhinderd heeft tot bloedschuld te komen, en dat uw eigen hand u verlossing schenken zou” (1 Samuel 25:25,26)

Boos. Het is een woord dat in is. Allerlei mensen zijn boos. Woedend zelfs. Er zijn genoeg voorbeelden van terechte boosheid. Boze mensen gaan niet altijd in een hoekje zitten mokken. Ze laten zich horen. Of doen meer dan dat.

De Duitse theoloog Bonhoeffer heeft eens gezegd, dat je op je hoede moet zijn als je boos wordt. Bedenk dan, dat je ontferming hebt ondervonden, niet door mensen, maar door God zelf. Als je kwaad met kwaad vergeldt, dan doe je schade aan jezelf. En die jou kwaad doet, is in gevaar daarin om te komen.

Zou Bonhoeffer aan 1 Samuel 25 gedacht hebben? Aan de wijze Abigaïl, die zei: David, u hebt gelijk. Nabal is zijn naam, dwaas. En dwaas heeft hij geantwoord op uw vraag. Maar David, vergeldt geen kwaad met kwaad. Moeten zovelen sterven omwille van die ene dwaze man? Moet er zoveel kapot gaan?

Allerlei mensen zijn vandaag de dag boos. Ook wel terecht boos. De meesten laten zich horen, velen zoeken recht. Sommigen volgen David en zoeken het in geweld. Sommigen? Zijn er niet vele oorlogen, vervolgingen, doodsbedreigingen? Wie zijn drift de vrije loop laat, dreigt daarin te vallen.

Gelukkig wie een Abigaïl ontmoet, die God ter sprake brengt. Die David eraan herinnert dat hij nu zijn God vergeten is. En wie God vergeet is een dwaas. David spaart twee keer het leven van Saul, die hem wil ombrengen. Er tussen in wil David Nabal met alle man die bij Nabal hoort doden, omdat hij beledigd is. Gelukkig is Abigaïl er nog.

Gelukkig is God er. Hij houdt David tegen en beteugelt zijn woede. Vergeldt geen kwaad met kwaad. Dat keert zich tegen je. Neem niet het recht in eigen hand. Dan ga je zelf van kwaad tot erger. Zoals Paulus zegt in Romeinen 12: “Wreek uzelf niet, geliefden, maar laat ruimte voor de toorn, want er staat geschreven: Mij komt de wraak toe, Ik zal het vergelden, zegt de Heere”. Geen wraak, geen verlossing door uw eigen hand.

Moet je alles over je heen laten gaan? Nee. Begin met gebed. Denk aan de woorden van Christus. En vervolgens kan het goed zijn te spreken: u zit fout. Omwille van het behoud van deze naaste. En het kan goed zijn om recht te zoeken, opdat hij het verkeerde inziet en zich bekeert. En soms is het beste weg te gaan. Hoe het ook is, het is goed om de bekeerde David na te volgen. Hij hoort naar Abigaïl. Hij hoort de woorden van God Zelf. David zegt ze na. Hij legt zijn verontwaardiging in Gods hand. En dan kan hij zingen:

‘k Vertrouw op Hem geheel en al,

de Heer, Wiens werk ik roemen zal”.