Brood en beker uit Jezus' hand

... Elk jaar vieren de gelovige Joden de pésach-maaltijd en denken daarbij aan de onvergetelijke nacht toen de Israëlieten wegtrokken uit het slavenhuis Egypte.

jaar vieren de gelovige Joden de pèsach-maaltijd en denken daarbij aan de onvergetelijke nacht toen de Israëlieten wegtrokken uit het slavenhuis Egypte.
De Heere Jezus geeft aan die bekende maaltijd een heel nieuwe betekenis.
Op een bepaald moment neemt Jezus, die als een huisvader de leiding heeft aan de tafel, de matses, de ongezuurde broden, in de hand om daarbij de dank aan God uit te spreken, ze te breken en rond te delen.
Volgens de traditie moest Hij daarbij de woorden spreken: ‘Dit is het brood van de ellende dat onze vaderen in Egypte aten.’
Maar nu zegt Hij, in plaats daarvan (of misschien wel in aansluiting daarop): Dit is Mijn lichaam dat voor u gegeven wordt.
Het gebroken brood krijgt een nieuwe betekenis.
Niet dat het verandert in het lichaam van Jezus.
Brood blijft brood en wijn blijft wijn.
Maar er is beslist meer aan de hand dan dat er alleen maar een illustratie gegeven wordt, een plaatje bij de preek als het ware.
Nee, het gaat hier om niet minder dan een garantie.
Zo zeker als u dit brood neemt en eet, zo zeker ben Ik voor u de dood ingegaan.
Zo zeker als dit brood en deze wijn door u opgenomen wordt in uw lichaam en zo als het ware één met u worden, zo zeker zijn wij met elkaar verbonden, met hart en ziel.
Etend van dit brood mag je belijden:

Jezus, leven van mijn leven,
Jezus, dood van mijne dood,
Die voor mij U hebt gegeven,
In de bangste zielennood,
opdat ik niet hoop’loos sterven,
maar Uw heerlijkheid zou erven.
Duizend, duizendmaal o Heer,
zij U daarvoor dank en eer.

van dit brood eten. Blijf dit doen om aan Mij te denken. Dikwijls, telkens weer.
Niet denken aan iemand uit het verleden, die al lang overleden is.
Maar als bruid denken aan je Bruidegom elke keer wanneer je kijkt naar de trouwring die Hij je gegeven heeft.
Nog sterker: als je gelovig dit brood eet, word je door Hem omhelsd, word je door Hem gekust, ervaar je de diepe verbondenheid met Hem.

Na het brood-woord is er het beker-woord.
Daar zat wel een behoorlijke poos tussen.
Tijdens de pascha - maaltijd werd het brood gegeten voordat het paaslam genuttigd werd, de eigenlijke hoofdschotel.
Pas na het eten van het paaslam, werd de derde beker opgeheven, de drinkbeker van de dankzegging.
Intussen was onder de gasten aan tafel de stemming gewisseld.
Eerst dacht men vol ernst aan de ellende in Egypte.
Maar nu, bij het drinken uit de beker, was men vrolijk vanwege de bevrijding die God gegeven heeft.
Op dat moment spreekt de Heere de woorden: Deze drinkbeker is het nieuwe verbond in Mijn bloed, dat voor u vergoten wordt.
Denk bij deze wijn voortaan aan Mijn bloed.
Dat wil zeggen: dat ik Mij voor u heb overgegeven in de dood.
Drink uit de beker en denk eraan hoe Ik u volkomen liefgehad heb.
Nu is het opvallend dat Jezus niet alleen zegt ‘deze beker is Mijn bloed’, maar ‘deze beker is het nieuwe testament of het nieuwe verbond in Mijn bloed.’
Dat betekent: door Mijn dood breekt het nieuwe verbond aan.
Een nieuwe heilstijd die door de profeten al aangekondigd is, bijvoorbeeld in Jeremia 31.
Een tijd waar God en de mensen heel diep met elkaar verbonden zullen zijn in hartelijke wederkerige liefde.
Het is nu de tijd van een nieuw verbond, van een echte gave relatie tussen de Heere en Zijn volk.
Dat betekent sjaloom, vrede die alle verstand te boven gaat.
Je kunt het ook zo zeggen: door het geloof zijn we bloed-verwanten van de Heere Jezus.
Hij is onze oudste Broeder en wij zijn Zijn broeders en zusters.
En dat dankzij het offer dat Jezus op Golgotha heeft gebracht voor mensen die niets anders dan Gods rechtvaardig vonnis verdienen.
Welk een Vriend is onze Jezus, die in onze plaats wou staan.
Wat een voorrecht dat ik door Hem vrij tot God mag gaan.

Kijk, dat mag gevierd worden!
Zo is onze avondmaalsviering niet alleen ernstig en stemmig, maar ook vol blijdschap en dankbaarheid.
Laat zo Gods Geest ons leiden tot de dis van Gods verbond.