Kabinetsformatie

... Markus 10: 35-45
Het zit behoorlijk vast: de kabinetsformatie in politiek Den Haag.

Het zit behoorlijk vast: de kabinetsformatie in politiek Den Haag. De afgelopen weken hebben vier partijen onder leiding van een informateur dagenlang gesproken, om te kijken of er tot een vervolgstap gekomen kon worden: met als uiteindelijk doel het vormen van een nieuwe regering. Bij het verschijnen van dit kerkblad is er inmiddels meer bekend geworden; want in de afgelopen tijd kwam er maar weinig naar buiten. Wel kregen we het idee dat de gesprekken moeizaam verliepen en het er van tijd tot tijd stevig aan toe ging, met alle  diversiteit.

In het evangelie lijken we te worden meegenomen naar een onderlinge ontmoeting tussen Jezus en twee van zijn leerlingen, Jakobus en Johannes. Zij spreken hun belangstelling uit om, zeg maar, deel te nemen aan Jezus’ nieuwe toekomstige regering: met het verzoek dat de één mag zitten aan Zijn rechter- en de ander aan Zijn linkerhand, in Zijn heerlijkheid. Ze zien het al voor zich.
Wanneer Jezus hen een kritische tegenvraag stelt hoeven ze blijkbaar niet lang na te denken – of zij de drinkbeker kunnen drinken die Hij drinkt, en met de doop gedoopt kunnen worden waarmee Hij gedoopt wordt.
Oftewel: of zij het lijden en sterven van Jezus kunnen ondergaan. Immers, kort daarvoor had Jezus hen daarover gesproken, dat Hij onderweg was op zijn lijdensweg naar Jeruzalem.
Duidelijk spreken ze uit: ‘Dat kunnen wij.’ 
En Jezus bevestigt dát ze dat eenmaal zullen doen: die drinkbeker van het lijden drinken en sterven omwille van Hem.

‘Maar het zitten aan Mijn rechter- en aan Mijn linkerhand is niet aan Mij om te geven’, zegt Jezus. ‘Het zal gegeven worden aan hen voor wie het bestemd is.’
De vorming van de regering in Gods heerlijkheid is in de handen van de hemelse Vader. Daarvan is Hij de Formateur. Waarbij we mogen weten dat Jezus Christus gezeten is aan de rechterhand van de hemelse Vader, als de Voorspraak bij de Vader. 
Dat is een troostvolle gedachte, wanneer we alleen al zien hoe moeizaam hier op aarde regeringen gevormd worden; en ook hoe we in de kerk(geschiedenis) met vallen en opstaan leiding weten te geven. Hoeveel herkenning zit er op veel momenten niet in die vraag van die Jakobus en Johannes. Als het daadwerkelijk van menselijke inbreng zou afhangen…

Uiteindelijk belijden we met Israël dat de HERE regeert; dat zijn koningschap vaststaat. Te midden van wat hier op aarde gebeurt. En laten we daarbij – in gehoorzaamheid aan Gods Woord – vooral niet nalaten om voor onze overheden te blijven bidden.

De lijdenstijd die we zijn ingegaan bepaalt ons bij het lijden dat de Here Jezus is gegaan – de drinkbeker die Hij gedronken heeft, letterlijk tot het bittere einde toe.
Wat is het kostbaar wanneer we als gemeente die andere drinkbeker mochten drinken, die ons erbij stilzette, dat de Here Jezus dat alles gedaan heeft en die weg gegaan is.
En als een tastbare herinnering: er wordt ook nu geregeerd!