De maaltijd

... Ieder mens gebruikt maaltijden, ontbijt, lunch, avondeten, een tussendoortje, alleen of samen met anderen, soms haastig, soms uitgebreid.

Ieder mens gebruikt maaltijden, ontbijt, lunch, avondeten, een tussendoortje, alleen of samen met anderen, soms haastig, soms uitgebreid. De Heere Jezus heeft als ieder mens gegeten. Hij heeft ons die ene bijzondere maaltijd gegeven en opgedragen om dat samen te doen tot zijn gedachtenis, het avondmaal.

Maaltijden krijgen in het Evangelie relatief veel aandacht. Denk aan de twee wonderbare spijzigingen van vier- en vijfduizend mannen, waarbij de vrouwen en de kinderen niet eens zijn meegerekend (Matteüs 14:21). Er namen dus veel meer mensen deel aan de uitdeling van brood en vis. En er bleef nog over ook.

In kleiner verband at de Heere Jezus geregeld met tollenaars (Levi; Lucas 5:29) en zondaars (Lucas 15:2). Het kwam de Heere op stevige kritiek te staan. “Waarom eet en drinkt u met tollenaars en zondaars?” Jezus antwoordde: “Wie gezond zijn, hebben geen dokter nodig, maar wie ziek zijn. Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen tot bekering te roepen, maar zondaars.”

Een enkele keer werd de Heere uitgenodigd bij een Farizeeër, zoals Simon (Lucas 7:35). Deze maaltijd wordt verstoord door een in de stad bekende zondares. Het ongelooflijke gebeurd. “Staande achter Zijn voeten, begon zij huilend Zijn voeten nat te maken met tranen, en zij droogde ze af met het haar van haar hoofd, en zij kuste Zijn voeten en zalfde ze met de zalf.” Ik vermoed dat wij ons zeer ongemakkelijk hadden gevoeld als wij bij deze maaltijd aanwezig waren geweest.

Hier laat de Heere zien hoe benaderbaar Hij is! Hij straalt hier genade en vrede uit, wars van alle gedachten en reacties van mensen. Tegelijk confronteert hij Simon met zichzelf, zijn ongastvrije ontvangst, zijn gedachten over Jezus en over de vrouw, die een zondares is. Zo confronteert Hij ons met onszelf en met onze vooroordelen, die kunnen leiden tot afwijzing van de ander. De vrouw kon naar huis in vrede. Haar zonden waren vergeven. De ‘gastheer’ Simon bleef achter.

En toen kwam het moment van de maaltijd voor zijn kruisiging. Het was een gedachtenismaal, bedoeld om terug te denken. De maaltijd was zo opgebouwd (bittere kruiden, ongezuurd brood, lamsvlees en de wijn) en omlijst met dankzeggingen en psalmen dat de bevrijding werd geproefd en gevierd. Hij stelde deze maaltijd voor de toekomst om te herinneren aan zijn lichaam en bloed, de maaltijd van het verbond met Hem en met elkaar.

Dat brengt mij tenslotte bij de maaltijd met de Emmaüsgangers (Lucas 24:13-32). Na de opstanding liep de Heere Jezus met hen op naar hun woonplaats, maar zij herkenden Hem niet. Tijdens de tocht betuigden zij hun ongeloof in de opstanding. Hij maakte hen aan de hand van de Schriften duidelijk dat het zo moest gebeuren. Toen werd het laat. Zij kwamen thuis en nodigden Hem aan tafel. Hij nam het brood, zegende het, brak het en gaf het aan hen en zij herkenden Hem.

Rond de tafel van brood en wijn, in verbondenheid met elkaar en met Hem, mogen wij Hem herkennen als onze Heere en Verlosser.