Een tijd van vreugde?

... Een tijd van vreugde?

Een tijd van vreugde?

‘ik zal dan toch in de HEERE van vreugde opspringen,’

Habakuk 3: 17-19

Nog geen jaar geleden stonden we in de Westerkerk tijdens biddag stil bij de slotwoorden van de profeet Habakuk. Een klein Bijbelboek uit het Oude Testament waarin het oordeel over Israël wordt aangezegd. Maar het eindigt met een loflied waarin vreugde en het vertrouwen op de HEERE wordt bezongen, ondanks moeilijke omstandigheden.

We lazen die slotwoorden in een dienst die later de vooralsnog laatste bleek te zijn waarin we als gemeente vrijuit konden samenkomen en zingen. Het corona-virus kwam dichterbij; er werd al gesproken over maatregelen die mogelijk getroffen moesten worden, al konden we de impact van het virus toen nog niet goed inschatten. Wel gaf het al een extra lading aan de biddag, omdat duidelijk was dat alles niet vanzelfsprekend verder zou gaan.

In die onzekere tijden lazen we met Habakuk: ‘al zou de vijgenboom niet in bloei staan en er geen vrucht aan de wijnstok zijn,

al zou de opbrengst van de olijfboom tegenvallen…’

Inmiddels zijn we bijna een jaar verder. En bepaalde bedrijfstakken zijn inderdaad hard geraakt door de maatregelen; daar zijn de opbrengsten inderdaad ver achtergebleven. Daarnaast zullen veel mensen echter geen boterham minder eten, omdat het werk er nog steeds is en de supermarkten open zijn.

Maar de onzekerheid is er in deze tijd wel degelijk, nu blijkt dat het allemaal toch best lang kan gaan duren. De gevolgen voor de jeugd zijn groot. Al geruime tijd kunnen zij niet gewoon onderwijs ontvangen. En de vermoeidheid slaat toe bij hen die bijvoorbeeld sinds vorig jaar alleen nog maar thuis moeten werken. De sociale ontmoetingen staan onder druk, met als meest recente maatregel de avondklok en de verdere inperking van bezoeken. En in het kerkelijk leven wordt het samenkomen en samen zingen door velen gemist.

Op veel terreinen staat de denkbeeldige vijgenboom inderdaad niet in bloei…

Dan is het nogal wat om het de profeet in deze omstandigheden na te zeggen dat we toch in de HEERE van vreugde zullen opspringen. Maken we dat mee? Om ons te verheugen in de God van ons heil? Wat houdt dat in?

Om in deze tijd te belijden dat de HEERE Heere mijn kracht is?

Iets wat eerder misschien beter konden meemaken, kan er nu vanaf zijn. Zeker wanneer u of jij deze periode als zwaar ervaart.

Mogelijk is het op dit moment voor meerderen teveel gevraagd. Voelen we ons met lege handen staan.

Dat maakt het overigens niet minder waardevol om het getuigenis van Habakuk te vernemen dat hij zich blijkbaar onder deze omstandigheden weet te verheugen in de God van zijn heil; in de God van zijn redding.

En in dat woord voor redding gebruikt de profeet Habakuk een woord dat we ook tegenkomen in de naam van Jezus, Jesjoea.

In Hem ligt onze houvast.

Waar we in deze onzekere tijden extra bij bepaald worden. Die redding en houvast hangen niet van de omstandigheden af, maar die is gegeven in wie Hij is.