‘GIJ BAD OP ENEN BERG ALLEEN’

... ‘GIJ BAD OP ENEN BERG ALLEEN’

‘GIJ BAD OP ENEN BERG ALLEEN’

En toen Hij de menigte weggestuurd had, klom Hij de berg op om er in afzondering te bidden (Mattheüs 14:23)

In Mattheüs 14 lezen we hoe Jezus vijfduizend mensen voedt met vijf broden en twee vissen, daarna hoe Hij de storm stilt op het meer van Galilea. Indrukwekkend! Maar het geheim van Jezus’ werkkracht en wondermacht ligt in wat Hij doet tussen die beide wonderen in. Hij klimt een berg op om alleen te bidden. Alles moet wijken voor de verborgen omgang met Zijn hemelse Vader. Als de Heere Jezus die momenten van afzondering al nodig had, zouden wij ze dan niet nodig hebben, zeker in deze crisistijd?

Voor de omgang met God is het nodig dat het stil wordt, om ons heen, maar ook binnen in ons. Dat eerste is nog wel te doen. Je kunt je terugtrekken in je kamer en de deur achter je dichtdoen, je kunt de radio uitzetten, je mobiel op trilfunctie zetten en je iPod afdoen. Maar zorgen dat het binnen stil wordt, is veel moeilijker. Dagelijks doen we tal van indrukken op en krijgen we ontelbare prikkels te verwerken. Het overkomt ons, maar we laten ons ook al te gemakkelijk in dat leefpatroon meeslepen. We gaan al surfend en zappend door het leven. Meestal doen we wel drie dingen tegelijk. Multitasking heet dat. En dan stil worden en de concentratie opbrengen om je gedachten te richten op God alleen.

Laten we ons ook niet verschuilen achter ons vermeende tijdgebrek. In een week zitten ruim tienduizend minuten. Hoeveel minuten van die tienduizend brengt u door in gebed? De snelste manier om tijd te verliezen is om geen tijd te nemen voor gebed. Bidden is de beste tijdsinvestering. Misschien hebt u zelf wel eens gemerkt dat het werk dat je eerst in het gebed bij God hebt gebracht en met Hem hebt doorgesproken, je gemakkelijker afgaat.

Jezus kon het dagelijks gebed niet missen. Ook wij kunnen het bidden van Jezus niet missen. Waar zouden Zijn discipelen blijven, wanneer Jezus op de berg niet bad… ook voor hen. Midden op zee worden ze overvallen door een zware storm. Het lijkt alsof Jezus ze aan hun lot heeft overgelaten. Maar boven op die berg houdt Hij ze met Zijn biddende handen vast. Als ook in uw leven ruwe stormen woeden, weet dat ook u een Voorbid­der hebt. Hoger dan de hoogste berg. Wij hebben een Voorbidder in de hemel, gezeten aan Gods rechter­hand. Zoals Hij eens bad op de berg, bidt Hij nu bij Zijn Vader. Dat bidden is pleiten op Zijn volbrachte werk. Op de kruisheuvel Golgotha was Zijn eenzaamheid volkomen. Opdat wij ook in onze diepste eenzaam­heid, in de meest benauwende stilte Hem nabij mogen weten.